Positieve privacyprijs voor hulp aan 1 miljard WhatsAppers
Gisteravond werd in de Stadsschouwburg in Amsterdam de Felipe Rodriquez Award uitgereikt aan Open Whisper Systems. De prijs wordt ieder jaar door Bits of Freedom uitgereikt aan een persoon of instantie die zich hard maakt voor de bescherming van privacy. Open Whisper Systems ontving de award voor private message app Signal en hun hulp bij de beveiliging (encryptie) van WhatsApp.
De app die zo min mogelijk van je weet
De jury was lyrisch over Open Whisper Systems. En terecht. De softwarebouwer heeft een sublieme messaging app ontwikkeld (Signal) die WhatsApp en Facebook Messenger eigenlijk overbodig maakt. Signal slaat bijna geen gegevens van de gebruikers op en is bovendien supermakkelijk in gebruik. Dat alleen al is lovenswaardig, maar Open Whisper Systems krijgt de award vooral voor haar grootmoedigheid. De organisatie stelt de encryptie technologie namelijk ook ter beschikking aan anderen. Hiermee hielpen ze het grote WhatsApp aan end-to-end encryptie, en daarmee hebben ze het online leven van meer dan een miljard mensen weer een beetje veiliger gemaakt.
Over Felipe Rodriquez
- “Een hacker die iedereen in de kamer een hand geeft en zich netjes voorstelt.”
- “Een tamelijk geniaal iemand en een groot charmeur.”
- “Een groot visionair.”
- “Mooi mens.”
Toen Felipe Rodriquez vorig jaar overleed, bleek uit de reacties wel hoe geliefd hij was. In verschillende kranten en magazines, van links tot rechts en van conservatief tot progressief, verschenen necrologieën waarin zijn warme karakter en bijzondere levensverhaal werden toegelicht.
Felipe was oprichter van XS4ALL, het Meldpunt Kinderporno en De Digitale Stad. Dankzij hem bleef Bits of Freedom overeind. Hij was hacker en filantroop. Misschien wel de belangrijkste persoon voor het internet in Nederland. Een groot pleitbezorger van online vrijheid en privacy. En een enorme lieverd. Niet meer dan logisch dat de Felipe Rodriquez Award naar hem is vernoemd. Het spreekt vanzelf dat wij de prijs met liefde sponsoren.
Bizarre en vlijmscherpe anti-awardshow
De Felipe Rodriquez Award was gisteren ‘n lichtpuntje tijdens een verder lichtelijk bizarre maar vooral vlijmscherpe anti-awardshow rondom de Big Brother Awards. Dit zijn jaarlijkse prijzen voor personen of instanties die het niet zo nauw nemen met de privacy van burgers. De twijfelachtige eer viel dit jaar te beurt aan minister Edith Schippers en aan de Gemeente Rotterdam, die prijzen ontvingen van respectievelijk het publiek en deskundigen. Rob Bertholee, directeur van de AIVD, werd gedurende de show meerdere malen op zijn plaats gezet maar kwam met de schrik vrij – geen award voor hem. De winnaars (of eigenlijk: verliezers) waren gisteren niet aanwezig om hun prijs in ontvangst te nemen.
Sjoemelen met rechten om fraude te voorkomen
De minister ‘won’ de publieksprijs voor haar voorstel om de Wet marktordening gezondheidszorg aan te passen. Schippers wil dat zorgverzekeraars gemakkelijker in het medisch dossier van patiënten kunnen neuzen. De verzekeraars vinden namelijk dat zij niet genoeg middelen hebben om fraude door verzekerden aan te pakken. Het zijn echter vooral de zorgverleners die de verzekeraars tillen – patiënten doen dat veel minder vaak. Bovendien is het gefraudeerde bedrag een schijntje als je het vergelijkt met het totale zorgbudget. Ongelofelijk dat de vertrouwelijkheid van de spreekkamer te grabbel wordt gegooid voor zo’n onbeduidend belang, vinden wij. De meerderheid van de stemmers is het met ons eens.
Big Brother aan de Maas
Een deskundige jury kende de expertprijs toe aan de Gemeente Rotterdam. Deze stad bepaalt namelijk voor haar inwoners in welke wijken zij mogen wonen. Tien jaar geleden weigerde Rotterdam als eerste gemeente al ‘werkloze nieuwkomers’ in bepaalde buurten, en vanaf 2017 kan de stad ook personen zonder Verklaring Omtrent Gedrag weren. Met andere woorden: verdient u te weinig? Heeft u een strafblad? Hebben uw buren (terecht of onterecht) over u geklaagd bij de politie? Dan mag u niet wonen waar u wilt. En dat terwijl uit onderzoek is gebleken dat buurten helemaal niet veiliger of leefbaarder worden door dit soort maatregelen. Een overheid die het leven van haar burgers in deze mate probeert te beïnvloeden, krijgt wat ons betreft terecht de kwalificatie ‘Big Brother’.
Meer informatie over de Felipe Rodriquez Award en de Big Brother Awards leest u hier.
Tags: award, prijs, privacy, vrije communicatie, vrijheid van informatie. Bookmark de Permalink. 1 Reactie.
Rebecca MacKinnon over internetvrijheid
Op 1 maart organiseerden we samen met Hivos een lezing van de Amerikaanse journaliste en internetactiviste Rebecca MacKinnon, in Amsterdam. Het was een goed bezochte bijeenkomst, waar Rebecca haar publiek vertelde dat het internet in dienst moet staan van de internetters. Voor degenen die er niet bij konden zijn hebben we haar presentatie op video vastgelegd.
Internet speelt een belangrijke rol in het leven van miljarden mensen, of het nou bij de opstanden in het Midden-Oosten is of gewoon hier bij ons in Nederland. Internet is onmisbaar voor communicatie met elkaar, met met bedrijven en ook met overheden. Het is de belangrijkste bron van informatie en nieuws geworden, en is daarom een essentieel onderdeel van de democratie. Daarom is het belangrijk dat het internet zich op een democratische manier blijft ontwikkelen, en dat niet alleen overheden en bedrijven bepalen hoe het er op internet aan toegaat. Die hebben namelijk lang niet altijd dezelfde belangen als individuele internetters.
Het internet is van niemand, en daarom van iedereen die eraan meedoet. Burgers hebben daarom een verantwoordelijkheid om mee te doen, mee te bepalen en mee te beslissen. Hoe? Op die vraag heeft ook Rebecca MacKinnon niet een pasklaar antwoord. Er is geen kant-en-klare manier met gegarandeerd succes, zei ze in de discussie met het publiek in de zaal. We leven in een spannende tijd, met snelle ontwikkelingen en geweldige nieuwe mogelijkheden, die we met z’n allen kunnen sturen door kritisch mee te denken en mee te doen.
ISP Today hield een kort interview met Rebecca MacKinnon en met Hivos en XS4ALL:
Tags: boek, internetvrijheid, rechten, vrije communicatie, vrijheid van informatie. Bookmark de Permalink. 4 Reacties.
1 maart 2012: lezing & boekpresentatie Rebecca MacKinnon
In december schreef ik hier al dat het onderwerp internetvrijheid zowel nationaal als internationaal op de kaart is gezet. Hoewel iedereen op de bres wil springen voor internetvrijheid is er nog wel een hoop werk aan de winkel. In plaats van alleen maar praten over internetvrijheid, moeten we nu ook echt iets gaan doen.
Gelukkig vindt XS4ALL dat niet alleen. Rebecca MacKinnon schreef onlangs het boek Consent of the Networked. The worldwide struggle for internet freedom. MacKinnon is internationale journaliste, mede-oprichtster van Citizen Media Network en Global Voices, expert op het gebied van censuur op het Chinese Internet, internetvrijheid activiste en bestuurslid van het Global Network Initiative. Zij roept op tot actie. De centrale vraag in haar boek is hoe we kunnen bewerkstelligen dat internet zich ontwikkelt in het voordeel van de burger.
Er is, zo stelt MacKinnon, momenteel een hevige strijd gaande over wie de baas is over het internet. Overheden willen meer macht over het internet, maar ook grote bedrijven als Google, Apple en Facebook, die voor hun honderden miljoenen klanten voor een belangrijk deel bepalen wat er op internet gebeurt.
Een vrij en open internet is een drijvende kracht achter allerlei belangrijke maatschappelijke gebeurtenissen wereldwijd, zoals bijvoorbeeld de Arabische lente. Daarom is het belangrijk dat niet alleen overheden en bedrijven, maar ook burgers invloed hebben op de ontwikkeling van het internet. Om dit te bereiken, zegt MacKinnon, heeft iedereen een belangrijke rol te spelen in het bouwen aan een wereld waarin technologie en overheid in dienst staan van de burger en niet andersom. Innovatie op internet moet niet enkel worden gestuurd door politiek maar ook door ondernemers, de keuze van de consument, het gedrag van investeerders, software ontwikkeling en techniek.
MacKinnon sprak eerder al op de legendarische conferentie TED en zal nu speciaal voor ons in Amsterdam haar inspirerende verhaal vertellen en haar boek presenteren. De lezing en discussie worden begeleidt door Chris van ‘t Hof, internet socioloog en presentator van Tek Tok.
XS4ALL en ontwikkelingsorganisatie Hivos organiseren deze lezing samen. Wij doen dit omdat we geloven dat vrije uitwisseling van informatie, ruimte voor expressie en de mogelijkheid voor actieve deelname van burgers aan de samenleving essentiele voorwaarden zijn voor de ontwikkeling van een democratische samenleving.
We nodigen u bij deze van harte uit om de lezing en boekpresentatie van Rebecca MacKinnon bij te wonen.
Waar: Pakhuis De Zwijger, Amsterdam.
Wanneer: 1 maart, vanaf 16:30 tot 19:30.
De toegang is gratis, aanmelden kan door een mailtje te sturen naar thenetworked@xs4all.nl
Tags: boek, internetvrijheid, nieuws, rechten, vrije communicatie, vrijheid van informatie. Bookmark de Permalink. 2 Reacties.
Op de bres voor internetvrijheid
De Arabische lente is niemand ontgaan. Overal in Noord-Afrika komt de bevolking in opstand tegen de machthebbers, strijdend voor hervormingen en meer vrijheid. Internet speelt een belangrijke rol bij de opstanden, want de vrijheidsstrijders organiseren zich via sociale media als Facebook en Twitter en ze laten via diezelfde sociale media aan de wereld zien wat er gebeurt. Dat zint de machthebbers maar niks, en Egypte en Libië worden afgesloten van internet.
In mei van dit jaar protesteren tienduizenden Turken tegen de introductie van internetfilters en internetcensuur. Alle Turkse burgers moeten verplicht kiezen uit vier internetfilters, volgens de tegenstanders krijgt de overheid hierdoor de mogelijkheid om toegang tot bepaalde websites te sluiten zonder tussenkomst van de rechter.
En de voorbeelden van China kennen we allemaal. Yahoo! verstrekt op verzoek van de Chinese overheid persoonsgegevens van de Chinese journalist en dichter Shi Tao, die via zijn Yahoo!-adres een vertrouwelijk document naar een Amerikaanse mensenrechtenwebsite stuurde. Het document bevatte een oproep van de Chinese overheid aan de media om geen verslag uit te brengen over de vijftiende verjaardag van het bloedbad op het Tiananmen-plein. Dat werd hem niet in dank afgenomen: met medewerking van Yahoo! Is Shi Tao opgepakt, hij zit sinds 27 april 2005 voor tien jaar vast in een Chinese gevangenis. En Google natuurlijk, die in eerste instantie voldeed aan het verzoek van de Chinese overheid om content te censureren door bepaalde zoektermen zoals “human rights” te blokkeren. Later besloot het bedrijf toch naar naar Hong Kong te verhuizen omdat het compromis dat ze sloten toch geen goede keuze bleek. We kennen de voorbeelden allemaal, we zijn allemaal verbijsterd, we vinden het allemaal censuur en schending van mensenrechten en we willen er allemaal wat aan doen.
Soms doen we dat ook. Tijdens de protesten tegen de verkiezingsuitslag in 2010 in Iran zorgde Twitter ervoor dat haar servers up en running bleven zodat dissidenten Twitter konden blijven gebruiken om te communiceren. Toen de regering in Iran Twitter uit de lucht wilde halen door IP-adressen af te sluiten, riep Twitter mensen over de hele wereld op om een proxy op te zetten om de blokkades te omzeilen. Aan deze oproep werd succesvol gehoor gegeven. Google verhuisde dus naar Hong Kong en Blackberry weigerde de Indiase overheid rechtstreekse toegang te geven tot vertrouwelijke communicatie tussen burgers. XS4ALL stelde inbelverbindingen ter beschikking aan de burgers van Egypte en Libië zodat deze toch toegang tot internet konden krijgen toen Mubarak en Kadhafi het internet afsloten.
En omdat er in een groot deel van Afrika, Azië, Zuid-Amerika en het Midden-Oosten nog helemaal geen toegang tot internet is, zijn er allerlei initiatieven om ook daar de zegeningen van het internet te brengen. Oxfam Novib wil bijvoorbeeld een project starten om de burgers van Uganda toegang tot internet aan te bieden waardoor inkomens en werkgelegenheid kunnen groeien. Een uitstekend idee!
Een vrij internet voor iedereen, dat is waar we voor staan en waar we voor moeten vechten. Speciaal rapporteur Frank la Rue van de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties concludeert in zijn rapport van juni van dit jaar dat toegang tot internet een recht is van ieder mens en daarom nooit mag worden afgesloten, ook niet in geval van schendingen van auteursrecht of politiek onrust. Overal worden conferenties over internetvrijheid gehouden. In Sillicon Valley, Stockholm, Den Haag en er volgen nog veel meer steden. GNI, het Global Network Initiative, maakt beleid en richtlijnen, geeft support aan ICT-bedrijven en helpt bij het nemen van moeilijke keuzes en beslissingen ter bescherming en bevordering van de vrijheid van meningsuiting en privacy op internet. Iedereen roept op tot internet vrijheid, een open internet en bescherming van privacy. Dat klinkt allemaal heel mooi en wij werken daar graag aan mee.
Maar er is ook een andere kant. Want steeds meer is er ook de wens om het internet in te perken. Niet alleen in verre landen als China, maar ook bij ons, hier in Nederland. Ik neem de maanden oktober en november van dit jaar als voorbeeld. In oktober woonde ik een ronde-tafelconferentie bij in het kader van terrorismebestrijding. Hoe kunnen we gezamenlijk terrorisme, radicalisering en rekrutering, waarbij gebruik gemaakt wordt van internet, aanpakken? Via notice-and-take-down, door te blokkeren middels zwarte lijsten, of op andere wijze? Een goed initiatief, en begrijpelijke wensen, maar internetblokkades liggen toch niet echt in lijn met het ideaal van een vrij internet.
De week daarna zit ik bij het 15-jarig bestaan van het Meldpunt Kinderporno waar de Internet Service Provider flink op haar verantwoordelijkheid wordt gewezen en niemand lijkt te begrijpen waarom we niet willen filteren of andere technologische mogelijkheden willen inzetten dan wel uitproberen. Op 11 november is het pleidooi in de bodemprocedure tussen Stichting BREIN (belangenbehartiger van de entertainmentindustrie) enerzijds en internet service providers Ziggo en XS4ALL anderzijds over het blokkeren van The Pirate Bay. Het vonnis wordt gewezen op 11 januari 2012. Wij hopen nog steeds op een overwinning want het gevaar van de glijdende schaal is reëel: als we eenmaal moeten beginnen met blokkeren van The Pirate Bay, dan zullen we al snel voor van alles en nog wat moeten gaan blokkeren of filteren. Als je immers voor het ene onderwerp kunt filteren, waarom dan voor het andere onderwerp niet?
Tijdens de pleidooien passeerden ook de ontwikkelingen in het buitenland de revue. Three-strikes-out in Frankrijk: wanneer je drie keer wordt betrapt op illegaal downloaden, dan wordt je van internet afgesloten. BT/Newz Bin2: de Britse internet provider BT moet de toegang tot nzb-indexeerder Newz Bin2 blokkeren. L’Oreal/Ebay: Ebay kan aansprakelijk worden gesteld voor inbreuk op merkrechten door derden op haar marktplaats. Scarlet/Sabam: Sabam (de Belgische Buma) vordert van access provider Scarlet dat zij al het internetverkeer monitort en zo nodig blokkeert om het filesharen van auteursrechtelijk beschermd materiaal tegen te gaan. SOPA (Stop Online Piracy Act) in de Verenigde Staten geeft klagers de mogelijkheid om online diensten te laten blokkeren of zelfs op zwart te krijgen middels DNS-blokkades, het intrekken van domeinregistraties en het platleggen van betaaldiensten. De plannen van staatssecretaris Teeven van Veiligheid en Justitie, waarbij downloaden wordt verboden en ISP’s dit moeten handhaven en waarbij websites uit het buitenland met illegaal materiaal kunnen worden geblokkeerd. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het blokkeren van goksites in België. En Eurocommissaris Neelie Kroes die vindt dat alle apparaten die met internet verbonden zijn, standaard voorzien moeten zijn van controlemogelijkheden voor ouders zoals bijvoorbeeld filters en de mogelijkheid om te monitoren. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Ondanks de strijd voor internetvrijheid stevenen we langs alle kanten keihard af op precies het tegenovergestelde: internetcensuur. Een vreemde paradox: door zowel de Europese Commissie als de Nederlandse overheid wordt aan de ene kant internetvrijheid bepleit maar door diezelfde Europese Commissie en diezelfde Nederlandse overheid wordt de internetvrijheid aan de andere kant steeds meer beknot.
Het einde van een open internet, betekent ook het einde van internetvrijheid. Dus hoe hard we ook moeten strijden voor toegang tot internet en een vrij internet voor de hele wereld, we moeten vooral niet vergeten dat ook hier geldt: een betere wereld begint bij jezelf!
Margreth Verhulst
Public & Regulatory Affairs bij XS4ALL
Tags: vrije communicatie, vrijheid van informatie. Bookmark de Permalink. 8 Reacties.
Rellen in Londen: sociale netwerken op zwart?
Sociale netwerken zijn uitstekend geschikt voor het organiseren van evenementen. Feestjes, concerten, demonstraties, flashmobs: het is een fluitje van een cent om via Facebook of Twitter gelijkgestemden te informeren over welke bijeenkomst dan ook. Geen wonder dat deze netwerken ook bij de rellen in Londen en andere Britse steden veel worden gebruikt. Zowel door toeschouwers – de BBC en andere media deden live verslag van de rellen via Twitter – als door relschoppers.
En dat is Prime Minister David Cameron een doorn in het oog. In een toespraak aan het Britse parlement zei hij gisteren:
“Free flow of information can be used for good. But it can also be used for ill. And when people are using social media for violence we need to stop them.
So we are working with the Police, the intelligence services and industry to look at whether it would be right to stop people communicating via these websites and services when we know they are plotting violence, disorder and criminality.”
Het antwoord op die vraag kan ik zo wel geven: no, that would not be right.
Nou begrijp ik best dat Cameron in een afschuwelijke situatie zit: zijn hoofdstad staat in brand en de brand verspreidt zich over de rest van het land. En ik weet niet precies hoe Cameron van plan is om communicatie via sociale netwerken tegen te houden, maar deze uitspraak doet wel erg denken aan die van leiders in Noord-Afrikaanse landen toen daar nog niet zo lang geleden rellen uitbraken. Aan Mubarak, die trachtte de opstand in Cairo dood te zwijgen door het internet volledig te blokkeren. Aan Khadhafi, die niet alleen internet maar zelfs het nationale telefoonnetwerk platlegde.
Maar Cameron zal toch hopelijk wel begrijpen dat je opstanden niet stopt door communicatie erover te belemmeren. En dat niet alleen relschoppers baat hebben bij vrije communicatie. En dat diezelfde sociale netwerken ook gebruikt worden door burgers die samen proberen hun wijk te beschermen en hooligans tot bedaren te brengen.
Want uiteindelijk is communicatie natuurlijk niet de oorzaak, maar juist de oplossing van het probleem. Achter de werkelijke oorzaak van de rellen kom je alleen door met relschoppers in gesprek te gaan. Op Facebook en Twitter gebeurt dat. Dat was in januari en februari de reden waarom XS4ALL internetverbindingen beschikbaar stelde aan Egypte en Lybië. Ik hoop dat dat in dit geval niet nodig zal zijn.
Tags: opstand, social media, vrije communicatie. Bookmark de Permalink. 6 Reacties.
Inbelaccounts voor Libië en Egypte
Een golf van vrijheidsdrang trekt over het Midden-Oosten. In diverse landen komt het volk in opstand tegen onderdrukkende heersers. Die heersers houden hun volk liever onwetend en proberen het internet af te sluiten om zo de massa onder controle te houden. Tevergeefs: het internet is niet af te sluiten en wie eenmaal geproefd heeft van de vrijheid die internet biedt, wil meer!
Eind januari kreeg XS4ALL via-via het verzoek of we inbelaccounts konden bieden waarmee vanuit Egypte op internet kon worden ingebeld. In Egypte voltrok zich op dat moment een revolutie en om die de kop in te drukken had het Egyptische regime besloten het internet volledig af te sluiten. Alle Egyptische internetproviders werden gedwongen het internetverkeer tussen Egypte en de rest van de wereld te blokkeren, waardoor er geen nieuws meer uit Egypte naar buiten kwam, en er ook geen onafhankelijke berichten meer Egypte in konden. In de chaotische crisissituatie die toen in Cairo heerste, was dat een ernstige beperking: het was voor de actievoerders onvoorstelbaar belangrijk dat ze konden communiceren, met elkaar en met de buitenwereld.
Toen XS4ALL 18 jaar geleden begon was er nog geen ADSL of kabelinternet, je kon alleen het internet op via een inbelverbinding. Wie dat heeft meegemaakt kent ongetwijfeld nog het karakteristieke modemgeluid. Inbelverbindingen worden nu nog maar zelden gebruikt, maar officieel maakt het inbelaccount nog steeds deel uit van het XS4ALL-pakket; we hebben nog steeds inbelapparatuur staan. En als we daarmee mensen in zo’n situatie kunnen helpen dan doen we dat graag! Vrije communicatie en vrije toegang tot informatie zijn belangrijke principes voor XS4ALL en we geloven oprecht dat die kunnen bijdragen aan een betere wereld. Uiteindelijk werkt vrije informatie conflictoplossend; de pogingen om de opstand onder controle te krijgen door de communicatie af te snijden zijn niet realistisch. Niet in deze tijd. Want direct na de afsluiting ontstonden overal lekken in de Egyptische internetblokkade. Google bouwde een voicemail-twittermachine. En een aantal internetproviders – waaronder dus XS4ALL – boden onbelemmerde toegang tot internet via inbelverbindingen.
Nu een paar weken later de Egyptische geschiedenis zich in Libië lijkt te herhalen hebben we direct een inbelaccount voor Libië opengesteld. Die informatie is via Twitter, Al Jazeera en allerlei blogs bekendgemaakt. We hopen dat de gegevens Libië bereiken. Help mee als je kunt: inbelnummer: +31205350535 user: xs4all password: xs4all
Niels Huijbregts
Niels is woordvoerder Public Affairs bij XS4ALL
Tags: Egypte, Libië, opstand, vrije communicatie, vrijheid van informatie. Bookmark de Permalink. 5 Reacties.